W przypadku kredytów frankowych Banki zarabiają nie tylko na odsetkach i marżach doliczanych do kursów wymiany walut, lecz także na opłatach okołokredytowych. Wiele umów kredytu zawiera postanowienia wskazujące, że Frankowicz jest zobowiązany do zapłaty różnego rodzaju prowizji, ubezpieczeń, czy też opłat. Kwoty te w ujęciu dotychczasowego okresu spłaty kredytu niejednokrotnie wynoszą kilkanaście, a przy większych kredytach czasami nawet i kilkadziesiąt tysięcy złotych. W dzisiejszym artykule wskażemy, czy kredytobiorca ma szansę na odzyskanie opłat okołokredytowych, a jeśli tak to, jakich.
Czy Frankowicz może żądać od Banku zwrotu prowizji za udzielenie kredytu?
Ogólna zasada jest taka, że wszystkie te świadczenia okołokredytowe, których beneficjentem jest bezpośrednio Bank, powinny być (w razie ustalenia nieważności umowy kredytu) zasądzone na rzecz kredytobiorców frankowych. Oczywiście, aby tak się stało, w pozwie powinien być zawarty stosowny wniosek o ich zasądzenie.
Niewątpliwie beneficjentem wszelkiego rodzaju prowizji jest Bank. Wśród prowizji, których zwrotu może domagać się kredytobiorca, wyróżniamy: prowizję za udzielenie kredytu, prowizję przygotowawczą, prowizję ubezpieczeniową, prowizję za wcześniejszą spłatę kredytu, prowizję za podwyższone ryzyko itd. Czasami zdarza się, że Banki w umowie stosują inne nazewnictwo, zastępując np. słowo „prowizja” słowem „opłata”. Taka sytuacja ma miejsce m.in. w przypadku banku Raiffeisen.
Ile kredytobiorca frankowy zyska na zwrocie prowizji w razie ustalenia nieważności umowy?
Kwoty prowizji i opłat wynikają zwykle wprost umowy. Zazwyczaj są one wymienione na pierwszej stronie (w okolicy postanowienia dot. kwoty kredytu). Jeśli chodzi o wysokość prowizji to rozpiętość jest dość duża i wahają się one w granicach od kilkuset złotych do nawet kilku-kilkunatu tysięcy złotych.
Poniżej kilka przykładowych wycinków z umów naszych klientów:
d. BRE Bank S.A. (obecnie mBank):
d. Polbank (obecnie: Raiffeisen Bank International AG w Wiedniu):
ING Bank Śląski S.A.
Ogólnie można dostrzec, że im większa kwota kredytu, tym większa prowizja za jego udzielenie. Zwykle prowizje oscylują w granicy od ok. 0,6% do 2,0% kwoty kredytu.
Czy kredytobiorca frankowy może żądać zwrotu opłat, jakie poniósł na ubezpieczenie nieruchomości, czy też ubezpieczenie na życie?
W przypadku żądania zwrotu składek uiszczonych na podstawie umowy ubezpieczenia na życie i umowy ubezpieczenia nieruchomości zauważalne są dwa poglądy sądów.
Pierwszy pogląd prezentują sędziowie, uznający, że kredytobiorcom nie należy się zwrot tych świadczeń. W ocenie tych sędziów, to ubezpieczyciel, a nie bank, był beneficjentem pobieranych składek. Nadto kredytobiorcy uzyskiwali wymierną korzyść w postaci ochrony ubezpieczeniowej. Ten pogląd ma obecnie charakter mniejszościowy.
Drugim poglądem o dominującym charakterze jest założenie, że ustalenie nieważności umowy kredytu, skutkuje upadkiem podstawy prawnej do pobierania przez Bank jakichkolwiek świadczeń od kredytobiorców (w tym składek ubezpieczeniowych). W konsekwencji kredytobiorcy w procesie mogą żądać nie tylko zwrotu rat kapitałowo—odsetkowych, ale także składek na ubezpieczenie nieruchomości, czy też składek na ubezpieczenie na życie. Ten pogląd jest bardzo korzystny dla kredytobiorców, którzy mają wówczas szansę na odzyskanie wszystkich świadczeń, jakie spełnili na rzecz Banku.
Który Bank pobierał największe opłaty okołokredytowe?
Niewątpliwie Bankiem, który pobiera od Frankowiczów najwyższe opłaty okołokredytowe jest Bank Millennium S.A. Zawierając umowę kredytu powiązanego z CHF, Bank ten wielokrotnie wymagał zawarcia umowy: ubezpieczenia nieruchomości, ubezpieczenia na życie, ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, ubezpieczenia pomostowego, a także wprowadzał do umowy szereg innych opłat i prowizji.
Co istotne Bank ten wymagał (i nadal wymaga), aby ubezpieczenie na życie i ubezpieczenie nieruchomości było odnawialne co roku, przez cały okres kredytowania. W konsekwencji kredytobiorcy posiadający kredyt w Banku Millennium niejednokrotnie domagają się w procesie zwrotu nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych tytułem nienależnie uiszczonych opłat okołokredytowych.
Szczególnie przy większych kredytach, kwoty te potrafią robić duże wrażenie. Poniżej fragment zaświadczenia wystawionego przez Bank Millennium dla naszego klienta wskazujący na sumę opłat okołokredytowych pobranych w okresie od 2008 r. do 2022 r. (do poniższych kwot należałoby dodać również ok. 30.000 zł pobranych składek na ubezpieczenie na życie)
Czy Frankowicze mogą żądać zwrotu kosztów poniesionych na ubezpieczenie niskiego wkładu własnego?
Kredytobiorcy, poza wymienionymi powyżej opłatami i prowizjami, mogą żądać również zwrotu wszystkich tych świadczeń, jakie zostały przez nich poniesione na tzw. ubezpieczenie niskiego wkładu własnego. Ubezpieczenie to bardzo często występuje w umowach dawnego BRE Banku, a także we wzorcach Banku Millennium oraz PKO BP S.A.
O tym, czym jest niski wkład własny, a także, w jaki sposób domagać się jego zwrotu pisaliśmy już w jednym z naszych artykułów, który jest dostępny TUTAJ . W przedmiocie tej tematyki nagraliśmy również krótki filmik, który można obejrzeć klikając w link dostępny TUTAJ.
Podsumowanie:
Podniesione w dzisiejszym artykule kwestie wskazują, że kredytobiorcy frankowi, którzy decydują się na wytoczenie powództwa przeciwko swojemu bankowi, powinni domagać się zwrotu nie tylko uiszczonych rat kapitałowo – odsetkowych, ale również wszelkich opłat okołokredytowych. Niejednokrotnie dzięki temu Frankowicze mają szansę na zyskanie kilkunastu, czy nawet kilkudziesięciu tysięcy dodatkowych złotych.
