To znowu my. Tym razem spieszymy poinformować o kolejnym zwycięstwie i unieważnieniu umowy frankowej- NORDEA 2010 (kredyt indeksowany do CHF). Wyrok ten to szczególny sukces bo dotyczy jednej z najrzadziej unieważnianych umów kredytów frankowych – a mianowicie kredytu banku Nordea z końca 2010 roku, na krótko przed wejściem w życie ustawy antyspreadowej. Ustawa ta dała kredytobiorcom możliwość spłaty kredytu bezpośrednio w walucie obcej.
Wyrok Sądu- Nordea 2010 roku
Wyrokiem z dnia 10 czerwca 202 roku, Sąd Okręgowy w Poznaniu w osobie Pani Sędzi Anny Mikołajczak podzielając naszą argumentację:
ustalił, że umowa o kredyt mieszkaniowy NORDEA-HABITAT nr xxxxxxxx zawarta między powodami a Nordea Bank Polska SA z siedzibą w Gdyni 13 października 2010r. jest nieważna,
zasądził od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 190.773,28 zł (sto dziewięćdziesiąt tysięcy siedemset siedemdziesiąt trzy złote 28/100 złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 maja 2021r. do dnia zapłaty;
zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 11.834 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,
w tym 10.800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i to wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.
Umowa CHF Nordea nieważna
W sprawie zaprezentowaliśmy argumentację co do nieważność umowy z powodu naruszenia przepisów prawa bezwzględnie obowiązującego. Jako, że umowa zawierana była na koniec 2010 roku teoretycznie możliwa była spłata kredytu w CHF. Wiedzieliśmy, iż Sąd może nie podzielić argumentów co do abuzywności umowy, dlatego skupiliśmy się na innych aspektach.
Umowa jest nieważna z następujących względów:
- Umowa narusza art. 69 ust. 1 prawa bankowego w zw. z art. 353 [1] k.c. w zw. z art. 58 § 1 k.c. poprzez naruszenie granic swobody umów i określenie sposobu indeksacji kredytu w sposób wadliwy i dyskwalifikujący umowę, a tym samym prowadzący do jej nieważności. Postanowienia umowne dot. zasad określania waluty indeksacji, stosowanej do wyliczenia salda kredytu, a następnie jego rat są sprzeczne z ustawą, jako kształtowane z naruszeniem właściwości stosunku prawnego a więc z przekroczeniem określonych w art. 353 [1] k.c. granic swobody umów.
- Umowa narusza art. 353 § 1 kc. w zw. z art. 69 ust. 1 pr. bank. poprzez naruszenie zasad określoności świadczenia i nieuzgodnienie przedmiotowo istotnych elementów umowy: przyczyną wadliwości umowy, prowadzącej do jej nieważności, jest narzucony przez bank sposób ustalania wysokości kwoty podlegającej zwrotowi a w konsekwencji i wysokości odsetek – a więc głównych świadczeń kredytobiorcy. Ustalenie ich wysokości wiąże się z koniecznością odwołania się do kursów walut ustalanych przez bank w tabeli kursów. Tymczasem ani umowa, ani inne wzorce umowne stanowiące podstawę ustalenia treści łączącego strony stosunku prawnego, nie określały prawidłowo zasad ustalania tych kursów. Wymaganie dokładnego określenia w umowie kwoty kredytu podlegającej zwrotowi mieści się w szerszym kontekście prawa zobowiązań, które wymaga dla powstania zobowiązania dokładnego oznaczenia świadczenia
- konstrukcja kredytu oparta na wadliwym mechanizmie indeksacji jest sprzeczna z art. 69 ust. 1 ustawy prawo bankowe, gdyż zakładając nawet hipotetycznie niezmienność kursów walut z tabeli kursowej Banku z dnia wypłaty przez cały przewidziany w Umowie okres spłaty kredytu, Kredytobiorcy są zmuszeni na mocy postanowień zwrócić do banku udostępniony kapitał, odsetki, prowizję od udzielenia kredytu oraz dodatkowy koszt kredytu wynikający z istnienia różnicy między kursem sprzedaży a kursem kupna waluty CHF z tabeli kursowej Banku z dnia wypłaty kredytu,
- wyeliminowanie z umowy klauzul abuzywnych związanych m.in. z przyjętym mechanizmem indeksacji pozbawia umowę essentialia negotii jakie ustawodawca przewiduje i wymaga dla umów kredytu
- Bank stosował niedozwolone klauzule waloryzacyjne, które dot. głównych świadczeń stron, jednakże z uwagi na ich całkowitą nietransparentność oraz niejednoznaczność mogą być one badane pod kątem abuzywności. Jednocześnie zgodnie z najnowszym orzecznictwem Sądu Najwyższego wadliwy mechanizm indeksacji prowadzi do unieważnienia treści całej umowy, a dotychczasowe stanowisko Sądu Najwyższego co do uzupełnienia treści umowy kursem średnim CHF było błędne.
- orzecznictwo Sądu Najwyższego jednoznacznie wskazuje, że „po wyeliminowaniu tego rodzaju klauzul utrzymanie umowy o charakterze zamierzonym przez strony NIE JEST MOŻLIWE, co przemawia za jej całkowitą nieważnością (bezskutecznością).”
Unieważnienie umowy NORDEA 2010- korzyść klienta
Wyrok nie jest prawomocny. Czekamy na apelację banku. Czeka nas dalszy pojedynek procesowy z bankiem. Proces na pewno będzie ciężki, jednak w sytuacji w której wyrok Sądu Odwoławczego utrzymał w mocy wyrok Sądu I instancji- oznaczałoby to spadek zadłużenia o ponad 300 000 złotych do ZERA.
Sprawę prowadzą: adw. Daniel Ostaszewski, apl. rad. jacek Firlej, adw. Rafał Przybyszewski
